ساحل عاج

ساحل عاج با ۳۲۵ هزار کیلومتر مربع مساحت، در غرب آفریقا و در ساحل اقیانوس اطلس قرار دارد. گینه، غنا و بورکینافاسو از کشورهای همسایه آن هستند. بیشتر زمین های آن را جنگل های استوایی می پوشاند. آب و هوای این کشور گرم و مرطوب و ریزش های جوّی آن قابل توجه است. ساحل عاج، هیجده میلیون نفر جمعیت دارد که ۳۵ درصد آن مسلمان و بقیه آنیمیست و مسیحی هستند.

وضعیت سیاسی

این سرزمین برای نخستین بار در سال های ۱۴۶۰ تا ۱۴۷۰ میلادی به دست اروپایی ها کشف شد و طی دو قرن گذشته، فرانسویان تنها قدرت استعماری در ساحل عاج بوده اند. وجه تسمیه ساحل عاج، به دلیل کشتی هایی با بار «عاج» بود که در سواحل این کشور لنگر می انداختند.

مردم ساحل عاج در سال ۱۹۶۰میلادی موفق شدند استقلال خود را از فرانسوی ها به دست آورند، اما این کشور به دلیل آن که سال ها تحت سلطه فرانسویان بود، به شدت تحت تأثیر فرهنگ اروپایی قرار دارد و برای سالیان متمادی، واحد پولش فرانک فرانسه بوده است. هم اکنون نیز زبان رسمی آن فرانسوی است.

مردم مناطق ساحلی که مرفّه ترند، غالبا مسیحی اند، اما هر چه از کرانه های اقیانوس اطلس دور می شویم، بر جمعیت مسلمان افزوده می شود.

بر اساس قانون اساسی، رئیس جمهور با رأی مستقیم مردم انتخاب می گردد. مرکز حکومت این کشور شهر «آبیجان» نام دارد که در کنار خلیج گینه قرار گرفته است.

وضعیت اقتصادی

ساحل عاج، کشوری مبتنی بر کشاورزی است و حدود ۶۸ درصد نیروی کار آن در بخش زراعت و دامداری مشغول کارند. تولید چوب، یکی از منابع اصلی این سرزمین است. طی سال های اخیر، وقوع جنگ های داخلی، ضربات سهمگینی بر اقتصاد شکننده ساحل عاج وارد آورده است.

اسلام در ساحل عاج

اسلام از قرن چهاردهم میلادی در این کشور رواج پیدا کرد و پس از یک سیر قهقرایی، گسترش این آیین از نیمه اول قرن بیستم در ساحل عاج از سرگرفته شد. اگر چه آموزه های مذهبی در سطح متوسطه و عالی در این ناحیه وجود ندارد، اما مکتب‌خانه های آموزش قرآن در همه جا به چشم می خورد. دو طریقه قادریه و تیجانی نیز در ساحل عاج فعال اند.

نفوذ وهابیت، به ویژه در شهر «بوآکه» بسیار قوی است. اتحادیه فرهنگی اسلامی ساحل عاج برنامه های مذهبی و آموزشی دارد و هر گونه رابطه با یکی از مکتب ها یا فرقه های اسلامی را رد می کند.

منابع

• ساحل عاج، سایت رحماء.